həkk

is. <ər.> Hər hansı bir material (metal, ağac, daş, şüşə və s.) üzərində metal qələmlə çuxur və ya qabartma şəklində açılmış naxış, yazı və s. ; oyma. Həkk etmək – həmin üsulla bir şeyin üzərində naxış açmaq, yazı yazmaq. <Cahandar ağa> elə bil evindəki hər şeyi görmək, onları hafizəsində həkk etmək istəyirdi. İ. Ş.. Həkk olunmaq – 1) həmin üsulla naxış açılmaq, yazı yazılmaq; 2) məc. Həmişəlik qalmaq, unudulmamaq (zehnində, qəlbində və s. sözlərlə). Elə bil qızın bütün xüsusiyyəti, boybuxunu Şahmarın qəlbində həkk olunmuşdu. B. Bayramov. Qayalara həkk olmayan söz itər; Bu bahardan o bahara iz itər. M. Araz.